“Mannenberg” is een Cape jazz-uiting van de Zuid-Afrikaanse muzikant Abdullah Ibrahim, voor het eerst opgenomen in 1974. Ibrahim werd door de apartheidsregering in ballingschap gedreven en was in de jaren 60 en 70 actief in Europa en de Verenigde Staten. Hij bracht korte bezoeken aan Zuid-Afrika om muziek voor het album te maken. Na een rijke samenwerking in 1974, zoals producer Rashid Vally en een band met Basil Coetzee en Robbie Jansen, begon Ibrahim een ander album op cassette te zetten ter imitatie van deze drie medewerkers en een promotieband die door Coetzee was samengesteld. De melodie werd opgenomen tijdens een improvisatiesessie en bevat een saxofoonsolo van Coetzee, wat hem de bijnaam “Manenberg” opleverde.

Het fragment bevat elementen van verschillende aanvullende muziekstijlen, waaronder marabi, ticky-draai, En langarm, en werd een mijlpaal in de innovatie van het genre Cape jazz. De tell is beschreven als een prachtig uiterlijk en een pakkende beat, die thema's van "vrijheid en culturele identiteit" overbrengt. Het werd uitgebracht onder Ibrahims voormalige proclaim Dollar Brand op het vinylalbum uit 1974 Mannenberg – is waar het gebeurt. Vernoemd naar de township Manenberg, was het een instant hit en verkocht het binnen een paar maanden na de release tienduizenden exemplaren. Het progressieve werd geïdentificeerd als de strijd die grensde aan apartheid, deels vanwege Jansen en Coetzee die het speelden op bijeenkomsten tegen de regering, en was samen met de populairste nummers van de beweging in de jaren 80. Het stuk is door extra muzikanten gecoverd en is opgenomen in verschillende jazzcollecties.