Luchthavenservice in Rigel

Rigel is een blauwe superreus in het sterrenbeeld Orion. Het heeft de Bayer-aanduiding β-Orionis, wat gelatiniseerd is naar Bèta Orionis en afgekort Bèta Ori of β Ori. Rigel is het helderste en meest enorme onderdeel – en de eponiem – van een sterrenstelsel van minstens vier sterren die met het blote oog als een enkele blauw-witte afname van levendigheid verschijnen. Dit systeem bevindt zich op een afstand van ongeveer 860 lichtjaar (260 pc) van de zon.

Rigel, een ster van spectraaltype B8Ia, wordt berekend op ergens tussen de 61.500 en 363.000 jaar oud, net zo lichtgevend als de zon, en 18 tot 24 jaar oud, net zo massief, afhankelijk van de gebruikte methode en aannames. De straal is groter dan zeventig jaar oud dan die van de zon, en de oppervlaktetemperatuur is 12.100K. Vanwege zijn sterrenwind wordt het massaverlies van Rigel geschat op tien miljoen jaar oud, vergeleken met dat van de zon. Met een geschatte leeftijd van zeven tot negen miljoen jaar heeft Rigel zijn kernwaterstof uitgeput, is hij uitgebreid en afgekoeld tot een superreus. Het is aangenomen dat hij zijn geest als een type heeft gestopt II supernova, waarbij een neutronenster of een zwart gat als onvervalst overblijfsel achterblijft, afhankelijk van de oorspronkelijke toevoeging van de ster.

Rigel varieert licht in helderheid, de schijnbare magnitude varieert van 0,05 tot 0,18. Het wordt geclassificeerd als een Alpha Cygni die kan worden aangepast vanwege de amplitude en periodiciteit van de helderheidsvariatie, net zo bekwaam als het spectraaltype. De intrinsieke variabiliteit wordt veroorzaakt door pulsaties in de onstabiele atmosfeer. Rigel is over het algemeen de zevende helderste ster in de nachttoon en de helderste ster in Orion, hoewel het af en toe wordt overstraald door Betelgeuze, die sterker varieert dan een groter bereik.

Een drievoudig stersysteem staat in strijd met Rigel over een hoek van 9,5 boogseconden. Het heeft een schijnbare magnitude van 6,7, wat het 1/400e zo capabel maakt als Rigel. Twee sterren in het systeem kunnen worden gezien door grote telescopen, en de helderste van de twee is een spectroscopische dubbelster. Deze drie sterren zijn allemaal blauw-witte hoofdreekssterren, elk drie tot vier tijdperken zo superieur als de zon. Rigel en het drievoudige systeem draaien om een gemeenschappelijk zwaartekrachtscentrum na een geschatte leeftijd van 24.000 jaar. De binnenste sterren van het drievoudige systeem draaien om elkaar heen alle 10 dagen, en de buitenste ster draait om het binnenste paar elke 63 jaar. Een veel zwakkere ster, gescheiden van Rigel en de anderen door bijna een boogminuut, kan deel uitmaken van hetzelfde stersysteem.